NORMY EMISJI SPALIN

Obecnie, emisja tlenków azotu (NOx), węglowodorów (HC), tlenków węgla (CO) i cząstek stałych są uregulowane dla większości pojazdów, samochodów osobowych, ciężarówek, autobusów, pociągów, traktorów i maszyn rolniczych, barek, lecz wyłączając statki morskie i samoloty. Dla każdego typu pojazdu, stosowane są inne standardy. Spełnianie wymogów emisji jest określone przez uruchomienie silnika w standardowym testowym cyklu. Niespełniające wymogów emisji pojazdy nie mogą być sprzedawane na terenie UE, ale najnowsze standardy nie dotyczą pojazdów już jeżdżących. Nie ma żadnych nakazów używania specyficznych technologii by spełnić wymogi emisji, lecz przy ustalaniu standardów brana jest pod uwagę ogólnie dostępna technologia. Nowe modele muszą spełniać obecnie istniejące lub planowane standardy lecz modele o krótkim cyklu życia mogą być oferowane w poprawionej wersji silnikowej.Dopuszczalne wartości emisji spalin w poszczególnych normach EURO g/km 

Zarządzanie emisją gazów cieplarnianych

Odnotowywana w ostatnich latach narastająca dynamika zjawisk atmosferycznych na świecie, w Europie i Polsce wskazuje, że zmiany klimatyczne nie są już tylko teorią czy przypuszczeniem. I chociaż na temat ich przyczyn świat naukowy nie jest zgodny, większość skłania się ku stwierdzeniu, że jednym z głównych powodów ocieplania się klimatu jest wzrost stężenia gazów cieplarnianych. Analizy IPCC  wskazują, że jeśli dotychczasowe tendencje nie zostaną powstrzymane, to przewidywane zmiany klimatu mogą nastąpić w takim tempie, że środowisko przyrodnicze, społeczeństwo i gospodarka nie będą w stanie zaadaptować się do nowych warunków klimatycznych, bez ponoszenia dodatkowych kosztów. Zauważalny jest też znaczy wzrost kosztów związanych z usuwaniem szkód powstałych w wyniku zmian klimatu, który obciąża również w sposób znaczący nasz budżet.W marcu 2008 r. przywódcy państw członkowskich Unii Europejskiej podkreślili konieczność podjęcia zdecydowanych działań mających na celu przeciwdziałanie zmianom klimatycznym. Nakreślili program „3×20%”, który zakłada konieczność ograniczenia emisji dwutlenku węgla do 2020 r. o 20% w stosunku do emisji z 1990 r., poprawę efektywności energetycznej w tym samym okresie o 20% oraz zwiększenie udziału energii ze źródeł odnawianych w całkowitej produkcji energii również do 20%. Emisje gazów cieplarnianych , a szczególnie CO2 są czynnikiem najbardziej przyczyniającym się do zmian klimatycznych.  Protokół z Kyoto uzyskuje co raz większą akceptacje, a jednocześnie mówi się już o jego następcy.

Duża liczba krajów i bloków regionalnych przygotowuje przepisy prawne pomocne w powstrzymaniu oraz redukcji emisji.  Setki organizacji na całym świecie dobrowolnie wdrożyło procedury dotyczące pomiaru, wyliczeniu i deklarowania bezpośrednich i pośrednich emisji. Skuteczne zarządzanie emisją gazów cieplarnianych, często określane jako zarządzanie węglem, pomoże w  zmniejszenie poboru energii, co przełoży się na spadek kosztów oraz redukcję emisji węglowych.